Mooi mooier mooist

Inmiddels zijn er ruim vijf weken verstreken sinds mijn vorige blog. En wat is er toch weer veel gebeurd! Op de eerste plaats, allemaal nog een heel gelukkig nieuwjaar gewenst. Dat het maar een mooi jaar mag worden!

Ik eindigde mijn vorige blog met de overtocht naar het Zuidereiland. We hadden de veerboot genomen, en dat was achteraf gezien echt een goed idee. Het was een schitterende dag, mooi zonnig, en het water was relatief rustig. Het was bijna een cruise waar je anders zo voor zou betalen! De boot ging namelijk door de Marlborough Sounds heen, een prachtig stukje natuur. De eerste indruk van het Zuidereiland was bij ons alledrie erg positief! Vast een waarschuwing vooraf, ik zal waarschijnlijk nog heel vaak de woorden 'mooi', 'schitterend', 'prachtig' en 'geweldig' gebruiken. Ik zal proberen een beetje diversiteit aan te brengen in mijn verhaal, maar laten we vast maar één ding duidelijk hebben: het Zuidereiland is waanzinnig mooi.

Nadat we aangekomen waren in Picton, haalden we onze nieuwe huurauto op. Ook dit ging zonder problemen, en we checkten in bij een Bed & Breakfast in het dorp. De rest van de middag/ avond hebben we rondgelopen daar, de omgeving in ons opnemend. De volgende dag gingen we op weg naar Motueka, en we besloten de Queen Charlotte Drive te nemen. Dit is een meer toeristischere route, langs de Marlborough Sounds. Ook dit was erg mooi, maar al die bochten zorgden ervoor dat ik al snel opgekruld op de achterbank lag, proberend mijn ontbijt binnen te houden. Als kind werd ik al snel wagenziek (soms van een ritje van Sint Michielsgestel naar Den Dungen al..). Dat is wel een nadeel van, met name, het Zuidereiland: de vele bochtige wegen. Maar het uitzicht maakt het meer dan goed! De volgende dag, donderdag 10 december, gingen we het Abel Tasman National Park in. We reden naar Kaiteriteri, om vanaf daar met de watertaxi naar Bark Bay te gaan. Vanaf hier hebben we een deel van de Great Walk gelopen, richting Anchorage Bay. Halverwege gingen we de Swing Bridge over, ook erg mooi! Het park staat, tot nu toe, in mijn top 3 van meest mooie dingen in Nieuw Zeeland. We hebben echt een super dag gehad, het weer was gelukkig ook meer dan prima.

De volgende dag gingen we naar Hokitika. Hier bleven we maar één nachtje slapen, dus we hebben niet veel gezien in de omgeving. Wel zijn we naar Hokitika Gorge gereden (33 kilometer van Hokitika af), een schitterend blauwe rivier. Ik had van tevoren foto's gezien, en kon me niet voorstellen dat het er daadwerkelijk zo uit zou zien. Toen het ook nog een regenachtige, grijze dag bleek te zijn stelde ik mijn verwachtingen helemaal laag in. Maar het bleek daadwerkelijk een schitterend blauwe rivier te zijn! Ongelofelijk.

Vanaf Hokitika gingen we door naar de Fox gletsjer. Hier hadden we aan het eind van de middag een tour naar de gletsjer toe. Mooi om dit van dichtbij te zien! Terwijl we naar de gletsjer aan het kijken waren, brak er een stuk af wat in de rivier viel. Eén van de gidsen ging op pad en kwam even later terug met het stuk gletsjer, deze mochten we ook allemaal even vast houden. De dag dat we aankwamen in het dorpje, was het erg grijs. Toen we echter de volgende dag opstonden, was het een heel eind open getrokken en zagen we de schitterende bergen op de achtergrond. We gingen in de ochtend, op advies van de dame achter de receptie, nog even naar het uitkijkpunt aan het einde van de straat. Zeer de moeite waard! Het was ook een mooie ochtend dus daar hadden we geluk mee. Vlakbij ligt Lake Matheson, dus hier zijn we ook meteen even naar toe gegaan. Wanneer je op het juiste tijdstip komt (veelal aan het begin en einde van de dag) en het is windstil, dan worden de bergen op de achtergrond weerspiegeld in het meer. Helaas was het niet windstil toen wij er waren dus een perfecte weerspiegeling zagen we niet, maar ondanks dat was het nog steeds een mooi plaatje.

Onze volgende stop was Queenstown. Ik had er niet zo'n hele hoge verwachtingen van, maar ik vond het echt geweldig! Een relatief kleine stad, met maar ruim 13.000 inwoners, maar er is zoveel te zien en te doen. Ik vond de sfeer die er hing ook heel prettig. We zijn onder andere met de gondola naar een uitkijkpunt gegaan en hebben uiteraard een fergberger op (ook die voldeed ruimschoots aan mijn verwachtingen). Vanaf Queenstown gingen we door naar Te Anau, dé toegangspoort naar de fjorden. Op woensdag 16 december reden we al vroeg in de ochtend richting Milford Sound, om daar met een cruise mee te gaan. De weg ernaartoe was al zo de moeite waard, dat we onderweg veel stopten. Tijdens één stop kwamen er drie vogels op onze auto zitten, de Nieuw Zeelandse Kea. Deze vogels zijn erg brutaal, en ze begonnen ook meteen aan de auto te knagen om deze te slopen. Ik heb verhalen gehoord dat je, in het gebied waar deze vogels voorkomen, je schoenen niet buiten mag laten staan want deze vogels gaan vrolijk er met je schoenen vandoor. De cruise door Milford Sound was wederom schitterend. Ik weet het, ik val in herhaling, maar het is echt zo!

Vanaf Te Anau gingen we door naar de Catlins, om precies te zijn, naar Owaka. Drie keer raden wat we van de omgeving vonden ;) Een heerlijk rustige plek, weinig toeristen, was echt fijn. Onze volgende bestemming was Portobello, op het Otago schiereiland vlakbij Dunedin. Op zaterdag 19 december hebben we een wildlife tour gedaan. We hebben allerhande vogels gezien (vraag me niet welke, er zijn foto's voor de geïnteresseerden), fur seals (pels robben), zeeleeuwen en pinguins. Ik vond deze tour echt één van de beste, heb genoten. Onze één na laatste bestemming was Akaroa. De weg van Portobello naar Akaroa was vrij lang, ruim zes uur rijden. Het grootste gedeelte van deze tocht was niet zo mooi. We waren inmiddels al zo verwend met mooi uitzicht tijdens het reizen, dat dit een beetje tegen viel. Maar toen we dichterbij Akaroa kwamen, werd dit dubbel en dwars goed gemaakt. Schitterende wegen door de bergen heen. Ik had inmiddels mijn les geleerd van de Queen Charlotte drive, en had pilletjes voor wagenziekte ingeslagen, zodat ik ook kon genieten van de omgeving in plaats van deze te vervloeken ;).

Onze accomodatie in Akaroa was perfect, we zaten aan de boulevard. Het weer was ook schitterend waardoor ik het ultieme vakantiegevoel kreeg. Dinsdag 22 december gingen we naar Christchurch, onze laatste stop. We zijn nog even de stad in geweest, die nog duidelijk de littekens draagt van de aardbevingen in 2010 en 2011. Veel gebouwen zijn nog ingestort of staan in de steigers. Overal staan bouwkranen. Het meest verdrietige vond ik de ingestorte kathedraal. Maar ondanks het trieste aanblik van de stad, vond ik wel dat er een positieve sfeer hing. Inwoners lijken er het best van te willen maken. Bij de kathedraal staat een huisje bij het hek, en in plaats van allerlei schunninge teksten (wat je normaal zou zien) was dit huisje vol gekalkt met allemaal inspirerende, opbouwende teksten en citaten. Ik werd er een beetje emotioneel van.

In de nacht van 22 op 23 december zijn mijn ouders en ik naar het vliegveld gegaan, waar ik afscheid van ze heb genomen. De tijd samen is zo snel gegaan! Het was echt geweldig, niet alleen de dingen die we gedaan en gezien hebben, maar vooral om dit samen te kunnen doen. Samen herinneringen maken en dit delen. Ik had het stiekem best een beetje moeilijk toen ze door de douana gingen en richting de gates (omgekeerde wereld!), maar de volgende dag kon ik gelukkig terecht bij een gezin (John, Braidie en hun kinderen) in Leithfield. In de middag van 24 december ben ik met John meegereden. Met hen heb ik een echte 'kiwi Christmas' meegemaakt. Heel anders dan in Nederland, maar leuk om een keertje te beleven! Op kerstochtend waren er kadootjes, en ze hadden zelfs een paar kadootjes voor mij. Terwijl ik de middag van tevoren pas aangekomen was! Heel erg attent. De ouders en broer van Braidie waren er ook voor een paar dagen, dus we hadden een gezellige grote groep. Veel barbecuen en naar het strand. Ik ben van 24 december tot 12 januari bij hen gebleven, en ik vond het erg fijn. Het werk was heel divers; tuinieren, op de kinderen passen, meehelpen bij een concert om geld in te zamelen voor de school, fruit plukken en op verschillende manieren conserveren.. Erg leuk! Op Oudjaarsdag ben ik naar Christchurch gegaan, en heb de dag doorgebracht met Marieke - meisje wat ik in Hahei beach had leren kennen, zie mijn eerdere blog ;). In de avond gingen we naar Smash Palace, waar we met een diverse groep het nieuwe jaar inluidden. Het was niet zo'n hele happening zoals dat in Nederland wat meer is, maar het was erg gezellig.

Gisteren ben ik in de ochtend weer naar Christchurch gegaan, en over een paar uurtjes ga ik William ophalen van het vliegveld! We hebben nog niet veel gepland staan voor onze vijf weken in Nieuw Zeeland, op het volgende na: Great Walk op Stewart Island, overnight cruise in Doubtful Sound en Great Walk op Abel Tasman National Park. Op 17 februari vliegen we naar Azië, waar we in vijf weken Vietnam, Cambodja en Thailand willen bezoeken (ik realiseerde me dat ik in mijn vorige blog wat vaag was hierover).

Er staan ook weer nieuwe foto's online, te vinden via deze link: https://www.facebook.com/media/set/?set=a.877575468998118.1073741832.100002370194006&type=1&l=7693e8db48

Heel veel liefs!